කැමීලියා මල් යාය: January 2012

Wednesday, January 25, 2012

දැවී අළුවී මියෙන බව දැන දැනම

ගින්දරටම ඇදෙන මෙරු රැලක් ලෙස

හදවත රිදෙන බව හොඳහැටි දැනගෙනම

නුඹෙ ආලයම පතනා මගෙ මෝඩ සිත

දැන් දැන් දැවෙනවා පෙර සුපුරුදු ලෙසට....

කැමීලියා

බැඳුනොත් නුඹෙ සිත වෙත සිත

නුඹ දුර යන හැම විටකම

තනිපංගලමේ හිඳ මම

වැලපෙමි දස දහසක් වර ...

නොබැ‍ඳෙන්නට නුඹෙ සිත වෙත

පිලින දහක් දුන් මගෙ සිත

ආල නුඹේ සිත අභිමුව

දුහුවිල්ලක් වන්නේ කිම …...?

කැමීලියා

අවැසි විට අඬන්නට නුඹ උරය මත ..

නගන්න‍ට මද සිනහ නුඹෙ දෑස් ඉදිරිපිට ..

ලංවෙන්න උණුහුමට නුඹේ ලය මඬලට ..

මුමුනන්න හැමදේම සීරුවෙන් කනට කර ..

නෙතු නොපියා නුඹේ ඇස් දිහා බලාගෙන ඉන්නට ..

නුඹෙ සුසුම් සුවය මැද හදවතේ රාවයට කන්දෙන ..

හදවතට ආදරෙන් උමතු වී ඉගිලෙන්න ඉඩදෙන ..

සුව සිහිනයක් හැබැහින්ම දකින්නට හිතයි මට ..

කැමීලියා